İşte karar:
YARGITAY
19. CEZA DAİRESİ
Esas Numarası: 2015/2757
Karar Numarası: 2015/2003
Karar Tarihi: 27.05.2015
ÖZETİ: 5237 sayılı Kanunun 53. maddesinin 3. fıkrası
uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak
yoksunluğunun, sanığın sadece kendi alt soyu üzerindeki yetkileri
açısından koşullu salıverilmeye kadar uygulanabileceği gözetilmeden
yazılı şekilde hükümler kurulması, Gerekçeli karar başlığında katılan
kurumun gösterilmemesi suretiyle, CMK’nın 232/2-b maddesine aykırı
davranılması, Kanuna aykırı ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde
görüldüğünden, tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKÜMLERİN
BOZULMASINA, yargılamanın bozma öncesi
aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 27.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
aşamadan başlayarak sürdürülüp sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine, 27.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Yerel
Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve
kararın niteliği ile suç tarihlerine göre dosya incelendi, gereği
görüşülüp düşünüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Suçlamayı
kabul etmeyen sanığın muhasebeciliğini yapan A...'ın vergi denetmenine
verdiği beyanında, 2005 yılının 11 ve 12. dönemleri ile 2006 yılının ilk
dört ayına ilişkin KDV beyannamelerinin internet üzerinden verilmesine
aracılık yaptığını, 2005 yılına ait yevmiye defteri kayıtlarının mevcut
olduğunu, alış ve satış faturalarını da tetkik ettiğini ifade ettiği,
16.05.2008 tarih ve VDENR-2008-770/48 sayılı vergi suçu ve ekindeki
raporlarda sanık tarafından düzenlenmiş herhangi bir fatura
mevcudiyetinin kanıtlanamadığı gibi harici tespit ve varsayımlara dayalı
olarak sahte fatura düzenlendiği sonucuna varıldığının anlaşılması
karşısında, tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
1-
Kartal Vergi Dairesinin mükellefi olup reklam,organizasyon,bilgisayar ve
kırtasiye faaliyetiyle uğraşan D... San.Tic.Ltd.Şti yetkilisi olan
sanığın gerçek bir mal teslimi veya hizmet ifasında bulunmaksızın 2005
ve 2006 takvim yıllarında sahte faturalar düzenlediğinin iddia olunduğu,
sanığın suçlamayı kabul etmeyerek sahte fatura düzenlemediğini
savunduğu, davanın dayanağını oluşturan 16.05.2008 gün VDENR-2008-770/48
sayılı vergi suçu ve tekniği raporlarında sanığın işyeri ve ikametgah
adreslerinde bulunamadığı, faaliyette olduğuna dair bilgi elde
edilemediği, Ba/Bs formlarının verilmediği, sanığın ortağı ve yöneticisi
olduğu başka şirketler hakkında olumsuz tespitler bulunduğu, vergi
beyannamelerinin farklı yerlerden posta yoluyla verildiği belirtilmiş
ise de, 213 sayılı VUK'nın 227/3 ve 230. maddelerinde öngörüldüğü üzere
anılan suçun oluşabilmesi için düzenlenen sahte faturaların yasada
öngörülen zorunlu bilgileri içermesinin gerektiği ancak sanığın
düzenlediği iddia olunan faturaların aslı veya onaylı örnekleri dosya
içinde bulunmadığı gibi fatura bilgilerinin de yer almaması karşısında;
faturaların asılları ve onaylı suretleri getirtilerek yasada öngörülen
zorunlu bilgileri içerip içermediğinin incelenmesi, faturaları
kullananlar belirlenip sanıktan alınıp alınmadığı hususunda ifadelerine
başvurulması, yine faturalardaki imza ve yazıların sanığa ait olup
olmadığı hususunda imza incelemesi yaptırılarak sonucuna göre hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, eksik incelemeyle yazılı şekilde sanığın mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabule göre de;
2-
5271 sayılı CMK'nın 225. maddesi uyarınca hükmün konusu duruşmanın
neticesine göre iddianamede gösterilen fiilden ibaret olup, Kartal
Cumhuriyet Başsavcılığının 15.12.2008 tarih ve 2008/15113 Esas sayılı
iddianamesi ile, İstanbul Vergi Dairesi Başkanlığının mütalaası, vergi
suçu ve tekniği raporlarına uygun olarak sanık hakkında, ''2005 ve 2006
takvim yıllarında sahte fatura düzenlemek'' suçlarından kamu davası
açıldığı, ''sahte fatura kullanmak'' suçundan açılmış bir dava ve
yargılama koşulu olan mütalaa bulunmadığı gibi birbirinden ayrı ve
bağımsız suçlar olan ''sahte fatura düzenlemek'' ve ''sahte fatura
kullanmak'' suçlarının birbirine dönüşmeyeceği de gözetilmeden kararın
gerekçe kısmında sahte fatura düzenlemek suçunun sübutu kabul olunmasına
karşın kısa ve gerekçeli kararda iddianame dışına çıkılarak sanığın
2005 ve 2006 takvim yıllarında sahte ve muhteviyatı itibariyle yanıltıcı
belge kullandığından bahisle yazılı şekilde hükümler kurulması,
3-
5237 sayılı Kanunun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1.
fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun, sanığın sadece kendi
alt soyu üzerindeki yetkileri açısından koşullu salıverilmeye kadar
uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hükümler kurulması,
4- Gerekçeli karar başlığında katılan kurumun gösterilmemesi suretiyle, CMK’nın 232/2-b maddesine aykırı davranılması,
Kanuna
aykırı ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğünden,
tebliğnamedeki onama düşüncesinin reddiyle HÜKÜMLERİN BOZULMASINA,
yargılamanın bozma öncesi aşamadan başlayarak sürdürülüp
sonuçlandırılmak üzere dosyanın esas/hüküm mahkemesine gönderilmesine,
27.05.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder